Η Διεύθυνση και ο Σύλλογος των Καθηγητών του Σχολείου σας εύχονται 

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!

Αν μπορούσες να ακουστείς
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την πας ως την άκρη του κόσμου.
να την κάνεις περιπατητικό αστέρι ή ξύλα
αναμμένα για τα Χριστούγγενα – στο τζάκι του Νέγρου
ή του Έλληνα χωρικού. Να την κάνεις ανθισμένη μηλιά
στα παράθυρα των φυλακισμένων. Εγώ
μπορεί να μην υπάρχω ως αύριο.

Αν μπορούσες να ακουστείς
θα σου έδινα την ψυχή μου
να την κάνεις τις νύχτες
ορατές νότες, έγχρωμες,
στον αέρα του κόσμου.

Να την κάνεις αγάπη.

Νικηφόρος Βρεττάκος, "Τό παιδί μέ τη σάλπιγγα" 

ΥΠΗΡΕΤΡΑ

ΔΙΗΓΗΜΑ ΕΠΙ Τ? ΕΟΡΤ? ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Τ?ν ?σπέραν τ?ς παραμον?ς τ?ν Χριστουγέννων το? ?τους… ? δεκαοκταέτις κόρη τ? Ο?ρανι? τ? Διόμικο, μελαγχροιν? νοστιμούλα, ?κλείσθη ε?ς τ?ν ο?κίαν της ?νωρίς, διότι ?το μόνη.

? πατήρ της, ? ?τυχ?ς μπαρμπα-Διόμας, ?ρχα?ος ?μποροπλοίαρχος πτωχεύσας, ?στις κατήντησε ν? γίν? πορθμε?ς ε?ς τ? γ?ράς του, ε?χεν ?πιβ? τ?ς λέμβου του περ? μεσημβρίαν, ?πως πλεύσ? ε?ς τ?ν ν?σον Τσουγκρι?ν, τρία μίλια ?πέχουσαν, κα? διαπορθμεύσ? ?κε?θεν ε?ς τ?ν πολίχνην ?ορτασίμους τιν?ς προμηθείας. ?πεσχέθη ?τι θ? ?πανήρχετο πρ?ς ?σπέραν, ?λλ? ?νύκτωσε κα? ?κόμη δ?ν ?φάνη.

? νέα ?το ?ρφαν? ?κ μητρός. ? μόνη πρ?ς μητρ?ς θεία της, ?τις τ?ς ?κράτει ?λλοτε συντροφίαν, διότι α? ο?κίαι των ?χωρίζοντο δι? ?ν?ς τοίχου, ?μάλωσε κα? α?τ? μαζί της δι? δύο στρέμματα ?γρο?, κα? δ?ν ?μιλο?ντο πλέον. ? νε?νις ?κάθισε πλησίον το? πυρός, τ? ?πο?ον ε?χεν ?νάψει ε?ς τ?ν ?στίαν περιμένουσα τ?ν πατέρα της, κα? ?κράτει τ? ο?ς τεταμένον ε?ς πάντα θόρυβον, ε?ς τ? φαιδρ? ?σματα τ?ν παίδων τ?ς ?δο?, ?νυπόμονος κα? ?νησυχο?σα πότε ? πατήρ της ν? ?λθ?.

Α? ?ραι παρήρχοντο κα? ? πτωχ?ς γέρων δ?ν ?φαίνετο.  Τ? Ο?ρανι? ε?χεν ?πόφασιν ν? μ? κατακλιθ?, ?λλ? ?μεινεν ο?τως ?μίκλιντος πλησίον τ?ς ?στίας.

Παρ?λθε τ? μεσονύκτιον κα? ?ρχισαν ν? ?ντηχ?σιν ο? κώδωνες τ?ν να?ν, καλο?ντες το?ς χριστιανο?ς ε?ς τ?ν ε?φρόσυνον τ?ς ?ορτ?ς ?κολουθίαν.

? καρδία τ?ς νέας ?κόπηκε μέσα της.

―  Πέρασαν τ? μεσάνυχτα, ε?πε, κι ? πατέρας μου!…

Συγχρόνως τότε ?κουσε θόρυβον κα? φων?ς ?ξωθεν. ? γειτονι? ε?χεν ?ξυπνήσει, κα? ?λοι ?τοιμάζοντο δι? τ?ν ?κκλησίαν.

? δύστηνος Ο?ρανι? δ?ν ?ντέσχεν, ?λλ? ?λαβε τ?ν τόλμην ν? ?ξέλθ? ε?ς τ?ν σκεπαστ?ν κα? περίφρακτον ?π? σανίδων ?ξώστην τ?ς ο?κίας, ?που κρυπτομένη ε?ς τ? σκότος προέβαλε δι? τ?ς θυρίδος τ?ν κεφαλήν.

Μία γειτόνισσα λάλος κα? φωνασκ?ς ε?χεν ?γερθ? πρώτη, κα? ?φύπνιζε δι? τ?ν κραυγ?ν της το?ς γείτονας ?λους, ?σων ? ?πνος ?νθίστατο ε?ς τ?ν κωδώνων τ?ν κρότον, προσπαθο?σα ν? ?ξυπνίσ? τ?ν ?νδρα κα? τ? παιδία της. ? σύζυγός της, Νταραδ?μος, ε?χεν ?νάγκην μοχλο? δι? ν? σταθ? ε?ς το?ς πόδας του.

? θύρα τ?ς ο?κίας των ?το ?ντικρ? τ?ς το? μπαρμπα-Διόμα. Τ? Ο?ρανι? ?βλεπε καθαρ?ς ?πέναντί της τ?ν γυνα?κα ?κείνην, κρατο?σαν φανόν, φωτίζουσαν ο?κτιρμόνως τ? σκότη τ?ς ?δο? δι? το?ς διαβάτας κα? το?ς γείτονας. Διότι τ? σκότος ?το βαθύ, κα? ?λαφρ?ς ?νεμος ?πνεεν, ?σος ?ρκει δι? ν? μεταφέρ? ?κ τ?ν χιονοσκεπ?ν βουν?ν τ? ψ?χος κα? τ?ν παγετ?ν ε?ς τ?ς φλέβας τ?ν ?νθρώπων.

Κατ? ?κείνην τ?ν στιγμ?ν δι?λθεν ?νθρωπός τις, ?ν ?δο?σα κα? ?ναγνωρίσασα ? Ο?ρανι? δ?ν ?δυνήθη ν? μ? μειδιάσ?.

―  Π?ς! κι ? ?ργυράκης πάει στ?ν ?κκλησιά;… ?ψιθύρισεν.

? ?ργυράκης τ?ς Γαροφαλι?ς, ?στις ε?χε τ? προνόμιον ν? προσωνυμ?ται ?π? το? ?νόματος τ?ς συζύγου του, ε?χεν ε?πε? ?λλοτε κα? τ? λόγιον ?μεινε παροιμι?δες «?ποτε πάω στ?ν ?κκλησι? βάια μοιράζουνε». ?λλ? τ?ν φορ?ν ταύτην τ?ν ?ξύπνισε βιαίως ? Γαροφαλι? κα? τ? ?πέταξε ν? ?πάγ? ε?ς τ?ν ?κκλησίαν, διότι ε?δε κακ?ν ?νειρον, ε?πεν. ?φοβε?το μήπως ο? γύφτισσες (?π?ρχον ?ντικρ? το? ο?κίσκου των πέντε ? ?ξ καλύβαι γύφτων νεοφωτίστων), ?καμαν μαγείας ?ναντίον της. Κα? ?ν α?τ? ?πάθαινε τίποτε, Θε?ς ν? φυλά?! ποία ?λλη θ? ?κόλλα τ?ν φο?ρνον, ο? μέρες πο? ?ρχονται, «τώρα τ?ν ?ι-Βασίλη» κτλ., ε?ς ?λην τ?ν γειτονιά; ?λον δ? τ? ?τομόν της ?νθύμιζε τ?ν μητέρα ?κείνην τ?ν Σαράντα Δράκων το? παραμυθιο?, ?τις ?φούρνιζε μ? τ?ς παλάμας κα? ?πάνιζε μ? το?ς μαστούς.

? ε?πειθ?ς ?ργυράκης, ?στις μόλις ?φθανε μέχρι τ?ν ?μων το? ?ναστήματός της, ?γέρθη, ?φόρεσεν ε?ς τ?ν κεφαλήν του τ?ν γιοργούλη* του, ?ζώσθη τ? κόκκινον ζωνάρι του, τρε?ς σπιθαμ?ς πλατύ, ?πέδησεν ε?ς το?ς πόδας τ? πέδιλά του, κα? ?ξ?λθεν ε?ς τ?ν ?δόν.

Ταυτοχρόνως ε?χεν ?ξέλθει κα? ? Νταραδ?μος, ?στις ?πιασεν ?μιλίαν μ? τ?ν ?ργυράκη τ?ς Γαροφαλι?ς.

―  Τώρα μ? ?ρέσεις, γείτονα, τ? λέγει… μ?ν ε?σαι ?λιβάνιστος, διότι ε?ναι κατ? τ? σκοίνια (καταισχύνη). Τ? φεγγάρι δ?ν ε?ναι τώρα παν? τς ?λληνες (πανσέληνος) ν? φοβ?σαι τ?ν ?σκιο σου τ?ν νύχτα…

Τοια?τα ?λληνικ? ?μίλει ? Νταραδ?μος.

―  Τί ν? κάμουμε, ν? σ? ?ρίσω*, γείτονα; ?πήντησε ταπεινοφρόνως ? ?ργυράκης.

Κα? ? Νταραδ?μος κατέβη ε?ς τ?ν ?δόν, προηγουμένης τ?ς συζύγου του, κρατούσης πάντοτε τ?ν φανόν.

―  Δ?ν ξέρουμε, ν? ?λθε τάχα ? γείτονας; ε?πε τ?ν στιγμ?ν ?κείνην ? σύζυγος το? Νταραδήμου κα? ρίπτουσα ?κφραστικ?ν βλέμμα πρ?ς τ?ν ο?κίαν το? μπαρμπα-Διόμα.

―  Σωπ?τε, ε?πε, φέρων τ?ν δάκτυλον ε?ς τ? στόμα ? ?ργυράκης, ε?παν π?ς βούλιαξε…

―  Τί; ε?πεν ? σύζυγος το? Νταραδήμου.

? ?ργυράκης ?τοιμάζετο ν? διηγηθ? π?ς κα? πο? τ? ?κουσεν, ?λλ? τ?ν α?τ?ν στιγμ?ν γοερ? κα? σπαρακτικ? κραυγ? ?κούσθη ?π? τ?ς σιγηλ?ς ο?κίας, πρ?ς ?ν ?βλεπον ο? τρε?ς ?μιληταί.

?π? το? σκεπαστο? κα? περιφράκτου ?ξώστου, ? δυστυχ?ς τ? Ο?ρανιώ, ε?χεν ?κούσει τ?ν λέξιν το? ?ργυράκη, κα? ?φ?κε τ?ν κραυγ?ν ?κείνην.

? ?στοργος θεία, ?τις ?π? ?τους κα? πλέον δ?ν ε?χε καλημερίσει τ?ν ?νεψιάν της, ?κουσε τ?ν γοερ?ν κραυγήν, κα? λησμονήσασα τότε τ? τρία στρέμματα το? ?γρο?, ?τρεξε πρ?ς βοήθειαν τ?ς περιαλγο?ς κόρης.

*  *  *

*  *  *

Περ? τ?ν μεσημβρίαν τ?ς α?τ?ς ?μέρας, ? ?τυχ?ς μπαρμπα-Διόμας ε?χε φορέσει μέχρι τ?ν ?των καταβα?νον ?ρθιον τ? παμπάλαιον φέσι του, ε?χεν ?νδυθ? τ?ν τσάκαν* του κα? τ? ?μπαδίτικο βρακί του, κα? καταβ?ς ε?ς τ?ν α?γιαλόν, ?λυσε τ?ν μικράν, ?λαφροτάτην κα? ?πόσαθρον λέμβον, κα? λαβ?ν τ?ς κώπας ?λαυνε πρ?ς τ?ν μεσημβρινώτερον κειμένην μικρ?ν ν?σον Τσουγκρι?ν.

Μόνη ?μεινεν ? Ο?ρανι? ε?ς τ?ν ο?κίαν, κα? μόνος ? μπαρμπα-Διόμας ?πέβαινε τ?ς λέμβου του, ναύτης ? α?τ?ς κα? κυβερνήτης κα? πρ?ρεύς.

Ναυτίλος ?π? τ?ς δωδεκαετο?ς ?λικίας του, ? μπαρμπα-Διόμας, ?πέκτησεν ?μοιβαδ?ν σκο?νες, γολέτες κα? βρίκια, ?στερον ?πεβιβάσθη ε?ς βρατσέραν, κα? τέλος ?μεινε κύριος τ?ς μικρ?ς ταύτης λέμβου, δι? ?ς ?ξετέλει βραχείας ?λιευτικ?ς ? πορθμευτικ?ς ?κδρομάς. Τ? περισσεύματα τ?ν κόπων του τ? ?φαγαν ?λλοι πάλιν φίλοι, ?τυχήσαντες κα? α?το? ε?ς τ?ς θαλασσίους ?πιχειρήσεις των. Ε?ς τ? γ?ράς του δ?ν τ? ?μεινε ?λλο τι, ε?μ? σιδηρ? ?γεία, δι? ?ς ?δύνατο ?κόμη ν? ?ντέχ? ε?ς το?ς θαλασσίους κόπους, χάριν το? ?πιουσίου ?ρτου ?ργαζόμενος.

?νίοτε, ?λλείψει ?μιλητο?, διηγε?το τ? παράπονά του ε?ς το?ς ?νέμους κα? ε?ς τ? κύματα:

―  Π?γα δ? κα? στ?ν ?θήνα, σ? ?κε?νο τ? ?ππομαχικό*, κα? μ?δωκαν, λέει, δύο σφάκελα*, ν? τ? πάω στ? Σοκομε?ο, ν? παρουσιασθ? στ?ν Πιτροπή? π?γα κα? στ?ν Πιτροπή, ? ?νας ? γιατρ?ς μ? η?ρε γερό, ?λλος σακάτη, κι α?το? δ?ν ?ξευραν… ?στερα γύρισα στ? ?πουργε?ο κα? μο? ε?παν, «σύρε στ? σπίτι σου, κ? ?με?ς θ? σο? στείλωμε τ? σύνταξή σου». Σηκώνομαι, φεύγω, ?ρχομαι δ?, περιμένω, περνάει ?νας μήνας, ?ρχονται τ? χαρτι? στ? λιμεναρχε?ο, ν? πάω, λέει, πίσω στ?ν ?θήνα, ?χουν ?νάγκη ν? μ? ξαναϊδο?ν. Σηκώνω τριάντα δραχμ?ς ?π? ?να γείτονα, γιατ? δ?ν ε?χα ν? πάρω τ? σωτήριο γι? τ? βαπόρι, γυρίζω πίσω στ?ν ?θήνα χειμ?να καιρό, δέκα μέρες μ? παίδευαν ν? μ? στέλνουν ?π? τ? ?πουργε?ο στ? ?ππομαχικό, κι ?π? τ? ?ππομαχικ? στ? Σοκομε?ο, ?στερα μο? λένε «πάαινε, κα? θ? βγ? ? ?πόφαση». Σηκώνομαι, φεύγω, γυρίζω στ? σπίτι μου, καρτερ?… ε?δες ?σ? σύνταξη; (?πηυθύνετο πρ?ς ?ποτιθέμενον ?κροατήν), ?λλο τόσο κ? ?γώ. ?π?ρα κ? ?γ? τ?ν Πηρέτρα κα? πασκίζω ν? βγάλω τ? ψωμί μου.

Πηρέτρα ? ?πηρέτρα ?το τ? ?νομα τ?ς λέμβου, ?περ α?τ?ς τ? ?διδε.

Κα? παύων ν? μονολογ?, ?ρχιζε ν? τραγ?δ? δι? τ?ς τραχείας κα? μονοτόνου φων?ς του:

Βασανισμένο μου κορμί, τυραγνισμένα νι?τα!…

κα? δ?ν ?λεγεν ?λλον στίχον.

*  *  *

Καταπλεύσας ε?ς τ?ν τερπν?ν ν?σον Τσουγκρι?ν, ? μπαρμπα-Διόμας ?φόρτωσεν ?π? τ?ς «?πηρέτρας» πέντε ? ?ξ ζεύγη ?ρνίθων, κοφίνους τιν?ς ??ν κα? τυρο?, δύο ? τρε?ς ?νδιάνους, κα? ?λλα τιν? πράγματα, κα? ?τοιμάζετο ν? λύσ? τ? ?πόγεια τ?ς λέμβου κα? ν? ?ποπλεύσ?. ?λλ? τ?ν στιγμ?ν ?κείνην προσ?λθεν ? κουμπάρος του Σταθαρός, ? ποιμ?ν το? Τσουγκρι?, κα? τ?ν παρεκάλεσε ν? το? κάμ? τ?ν χάριν ν? παραλάβ? ?χληρ?ν συμπλωτ?ρα… «υ??ν ?ποζυγίου» ?ριμον πρ?ς ?πίσαξιν… ?πως κομίσ? α?τ?ν πρ?ς ?να τ?ν πολυαρίθμων κουμπάρων του ε?ς τ?ν πολίχνην.

? μπαρμπα-Διόμας ?συλλογίσθη τ? βάρος, κα? ?ρριψεν ?μήχανον βλέμμα ε?ς τ? στενόχωρον κα? τ?ν ?λαφρότητα τ?ς «?πηρέτρας», ?λλ? ?φ? ?τέρου ?σκέφθη ?τι μία δραχμή, ? να?λος το? ?ναρίου, ?το κάτι δι? α?τόν, ?το ? καπν?ς κα? ? ο?νος τ?ν τρι?ν σχολασίμων ?μερ?ν τ?ν Χριστουγέννων, κα? ?πεφάσισε ν? προσλάβ? τ?ν π?λον.

? κουμπάρος Σταθαρ?ς ε?χαριστηθε?ς τ?ν ?φίλευσεν ?λίγα α?γά, μίαν μυζήθραν, κα? ? μπαρμπα-Διόμας, ?πιβιβάσας τ?ν π?λον, ?λαβε τ?ς κώπας, κα? ?στρεψε τ?ν πρ?ραν πρ?ς τ?ν λιμένα.

?πεμακρύνθη, ?καμε πανιά, καί, διανύσας ?π?ρ τ? ?ν μίλιον, ?πε?χεν ?ξ ?σου σχεδ?ν το? Τσουγκρι? κα? τ?ς πολίχνης. Καίτοι βορειανατολικ?ς ? ?νεμος, Γρα?ος, ?πεβοήθει ?κ πλαγίου τ? ?στίον, διότι ? μπαρμπα-Διόμας ?διδε βορειοδυτικ?ν ε?ς τ?ν λέμβον διεύθυνσιν.

?λλ? ? π?λος, ?στις ?βοσκεν ?σύχως τ? χόρτον του, κα? δ?ν ?φαίνετο ν? ?νησυχ? πολ? περ? το? διάπλου, α?φνης ?σήκωσε τ?ν πόδα, ?δωκεν ?τακτον λάκτισμα ε?ς τ?ν σανίδα… κα? τ? μαδέρι τ?ς ε?θραύστου κα? ?ποσάθρου λέμβου διερράγη.

Τ? ?δωρ ?ρχισε ν? ε?σρέ? ε?ς τ? κύτος.

? λέμβος ?ρχισε ν? βυθίζηται.

Ταχ?ς ?ς ? ?στραπή, ? μπαρμπα-Διόμας, ?πέβαλε τ? βαρύτερον φόρεμα, τ?ν ?μπά του, τ?ν ?πο?ον ε?χε φορέσει μόνον ?νόσ? ?κάθητο ε?ς τ? πηδάλιον, ?γειρε πρ?ς τ? μέρος τ?ς σκότας* το? πανίου ?ριστερά, ?κρεμάσθη ?π? τ?ς πλευρ?ς το? σκάφους κα? κατώρθωσε ν? μπατάρ? τ?ν λέμβον.

Μέγας ?γινεν ? θρ?νος ?π? τ?ν ?νατραπε?σαν τρόπιδα. ?ρνιθες, ?νδιάνοι, κόφινοι κα? ? α?τιος τ?ς συμφορ?ς, ? π?λος, ?λα κατ?λθον ε?ς τ?ν πυθμένα.

? μπαρμπα-Διόμας, ?στις ?κολύμβα ?ς ?γχελυς, ε?χε κα? στήριγμα τ?ν ?νατραπε?σαν «?πηρέτραν», τ?ν ?ποίαν ?μπόδισε το? ν? βυθισθ?.

*  *  *

Περ? τ?ς δύο ?ρας ?μεινεν ο?τως ? μπαρμπα-Διόμας ?πίστομα ?π? τ?ν πλευρ?ν το? σκάφους, κρατούμενος δι? τ?ν χειρ?ν ?π? τ?ς τρόπιδος, μ? τολμ?ν ν? στηριχθ? ?λος ?π? τ?ν σανίδων, διότι ? λέμβος θ? ?βυθίζετο.

Τέλος, περ? τ?ν ?μφιλύκην, ?νόσ? ?π?ρχεν ?κόμη ?ρκετ?ν φ?ς, ?σον ?ρριπτεν ? ?νταύγεια τ?ν χιονοσκεπ?ν πέριξ ?ρέων, ?φάνη μακρόθεν ?ν ?στίον.

? μπαρμπα-Διόμας ?ρχισε ν? φωνάζ? μ? ?σην δύναμιν τ? ?μεινεν ?κόμη.

? ?νεμος ?το βοηθητικ?ς δι? τ? ?ρχόμενον πλο?ον, ?περ ?πλεεν ?ξ ?νατολ?ν πρ?ς δυσμάς.

?το μέγα τρεχαντήριον φορτωμένον.

Α? φωνα? το? μπαρμπα-Διόμα δ?ν ?κούοντο, ? ?νεμος τ?ς ?θει μακρ?ν πρ?ς τ?ν λίβα.

?λλ? τ? τρεχαντήριον ?πλησίαζε κα? ? μικρ?ς μα?ρος ?γκος τ?ς ?νατραπείσης λέμβου διεκρίνετο ?ς φωλε? ?λκυόνος ?π? τ?ν κυμάτων.

Καθ? ?σον ?μως ?πλησίαζεν, ?δύναντο ν? ?κουσθ?σι κα? α? φωναί. Διότι τ? ?νατραπ?ν σκαφίδιον, ?θούμενον ?π? τ?ν κυμάτων, ε?χε μετατοπισθ? πολλ?ς δεκάδας ?ργυι?ν πρ?ς τ? νοτιοδυτικά, κα? ? γέρων ναυαγ?ς συνέβαλε κα? α?τ?ς ε?ς το?το δι? τ?ν χειρ?ν κα? τ?ν ποδ?ν.

Τέλος τ? τρεχαντήριον προσήγγισε κα? ?πέλυσε τ?ν λέμβον. ? μπαρμπα-Διόμας ?κουσε κώπας πλαταγούσας πλησίον του, ?λλ? τόσον μόνον ?κουσεν. Ε?θ?ς κατόπιν ?λιποθύμησεν.

Ο? δύο κωπηλάται ?νέσυραν τ?ν μπαρμπα-Διόμαν παγωμένον κα? ?μιθαν?, κα? τ?ν ?νεβίβασαν ε?ς τ? τρεχαντήριον.

?φο? το? ?λλαξαν τ? ?νδύματα, δι? ?μπνο?ν κα? προστρίψεων προσεπάθησαν ν? τ?ν ?νακαλέσωσιν ε?ς τ?ν ζωήν.

? κυβερνήτης διέταξε ν? στρέψωσι πρ?ραν πρ?ς τ?ν λιμένα, ?πως τ?ν ?ποδώσωσι νεκρ?ν ? ζ?ντα ε?ς το?ς ο?κείους του.

Τέλος ? πτωχ?ς ναυαγ?ς ?νοιξε το?ς ?φθαλμούς.

Ο? καλο? να?ται ?θέλησαν ν? τ? προσφέρωσι πο?ντς κα? ?λλα θερμ? ποτά.

?λλ? ?μα ?νοίξας το?ς ?φθαλμο?ς ? μπαρμπα-Διόμας, δι? το? πρώτου βλέμματος ε?δε βαρέλια.

Τ? πλο?ον ?το φορτωμένον ο?νους.

―?χι πούντς, ?χι, ε?πε δι? πεπνιγμένης φων?ς? κρασ? δ?στέ μου !

Ο? να?ται τ? προσήνεγκον φιάλην πλήρη ?δυγεύστου μαύρου ο?νου, κα? ? μπαρμπα-Διόμας τ?ν ?ρρόφησεν ?πνευστί.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

?πέφωσκεν ?δη ? ?μέρα τ?ν Χριστουγέννων, κα? ? θεία ε?ς μάτην προσεπάθει ν? παρηγορήσ? τ?ν σφαδάζουσαν ?π? ?λγους Ο?ρανιώ.

?λλ? ? σύζυγος το? Νταραδήμου ?λθο?σα τότε ?νήγγειλεν ?τι ? μπαρμπα-Διόμας ?ναυάγησε μέν, ?λλ? ?σώθη, κα? ?τι ?φθασεν ?γιής.

? ?ργυράκης κα? ?λλοι τιν?ς ?γρόται ε?χον ?δει, φαίνεται, μακρόθεν τ?ν ?νατροπ?ν τ?ς λέμβου, κα? ?ντε?θεν διεδόθη ?τι ? γέρων ?πνίγη. ?λλ? ?πειδ? ?νύκτωσε, δ?ν ε?δον κα? τ? σωστικ?ν κα? ο?νοφόρον τρεχαντήριον.

? μπαρμπα-Διόμας, ?λθ?ν μετ? ?λίγον κα? ? ?διος, ?νηγκαλίσθη τ?ν κόρην του. ?, πενιχρ? ?λλ? ?περτάτη ε?τυχία το? πτωχο?!

Τ? Ο?ρανι? ?χυνεν ?κόμη δάκρυα, ?λλ? δάκρυα χαρ?ς. ? πατήρ της δ?ν τ?ς ε?χε φέρει ο?τε α?γ? ο?τε μυζ?θρες ο?τε ?ρνιθες, ?λλ? τ?ς ?φερε τ? σκληραγωγημένον κα? θαλασσόδαρτον ?τομόν του κα? τ?ς δύο στιβαρ?ς κα? χελωνοδέρμους χε?ράς του, δι? ?ν ?δύνατο ?κόμη ?πί τινα ?τη ν? ?ργάζηται δι? ?αυτ?ν κα? δι? α?τήν.

(1888)

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, Υπηρέτρα, 1η δημοσίευση εφημερίδα "εφημερίς" 25-12-1888

ΠΗΓΗ

http://www.papadiamantis.org/index.php?option=com_content&view=article&id=200:02-05-ypiretra&catid=58:narration&Itemid=54